półbarwa

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Żeromski: «wznosząc ku górze białą źrenicę» Promień4 17, «ponury blask mignął w jego szarych źrenicach» 138; «Te duże, lazurowe źrenice, co udzielały nawet białkom nikłej półbarwy błękitu, wcieliły się w jego duszę» Syzyfowe prace3 279; «Źrenice oczu skryły się w cieniach rzęs» Popioły2 II 330, «Stali przez mgnienie źrenicy» III 79 — ale też: «podniosła błękitne źrenice»II 308, «Patrzą z ciemności tej izby modre źrenice» III 189; «Przenikliwa siła skupiała się w blado-przeźroczystych źrenicach, pełnych promieni światła» Dzieje grzechu5 (1920) I 269; «ciemne jego źrenice świeciły pod daszkiem cap’u» Wiatr od morza 330, z czego widać, że bardzo często używTał źrenicy jako synonimu tęczówki...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Nitsch, Kazimierz 1955. Wybór pism polonistycznych. T. 2. Studia wyrazowe, Wrocław ; Kraków, Zakład im. Ossolińskich
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.