półbohater

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) autorów. Dlatego początek brzmi u mnie zawsze obiecująco, jak bym zaczynał powieść; środek jest zmięty, nijaki, a zakończenie fajerwerkowe, jak w krótkich opowiastkach. Z konieczności, zabierając się do opowiadania, człowiek najpierw myśli o jego ramach: z całego mnóstwa bohaterów i półbohaterów bierze tylko jedną postać — żonę czy męża — ustawia tę postać na jakimś tle i maluje tylko ją, tylko ją podkreśla, a resztę rozrzuca po tle, jak garść miedziaków, aż powstaje coś w rodzaju firmamentu: jeden duży księżyc i wokół mnóstwo małych gwiazd. Ale księżyc...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Czechow, Antoni 1956-1962. Dzieła. T. 1-11, [tłum. różni], Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.