półpański

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Oto właściciel dużego majątku, chwalił się, iż trzymał ongi 16 koni cugowych. Tam za jego pośrednictwem poznałem bodaj ostatniego z podstarościców polskich, człowieka 80-letniego, lubiącego opowiadać. Mocno żałuję, że niewiele utkwiło w mojej pamięci. Rodzice odumarli go wcześnie, był wychowywany przez swoich kuzynów (dom półpański), ale bodaj trzymany raczej w kuchni, w przedpokoju niż w pokojach. Jakoś się zdarzyło, że dom ten wymarł i stał się on jedynym spadkobiercą. Kazał znieść wszystkie portrety ojców, dziadów, nawet pradziadów swoich kuzynów-wychowawców, a było tego kilkanaście sztuk, oparł je na stosie przygotowanych drzew i puścił z dymem ich wizerunki...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Krzywicki, Ludwik 1947. Wspomnienia. T. 1. 1859-1885, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.