półprzyjaciel

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Dodajmy do tego inne, nijakie towarzystwo. Będzie nim nieunikniony półprzyjaciel, półsługa, facto tum, towarzysz wierny jak pies, uczepiony zawsze wielkości, cień i zaradny brat łata, zawsze taki jakiś adiutant, rękodajny, głupi, nudny i uczciwy, wierny psią wiernością do ostatka, alter ego, ludzki sprzęt przydatny w porę, człowiek-kij na którym wspiera się do ostatka, wyzbyty własnych ambicji i własnych pasji, echo powiedzeń, odbiornik, rezonujące pudło i kozioł ofiarny gniewów i kaprysów „szefa”. To on zawsze przeżyje, choć niedługo, swego pana,...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kultura - Kultura (Paryż)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.