półwers

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) rymu. Ta sama samogłoska charakteryzuje też zarówno pierwszą, jak i czwartą, przedostatnią, zgłoskę pierwszego półwersu, a tam, gdzie brak o w pierwszej sylabie (czwarty wers) lub w czwartej sylabie (pierwszy wers), pojawia się ono za to w pierwszej sylabie drugiego półwersu. Wyrazistość tego leitmotiv'u zostaje jeszcze wzmocniona. Obie połowy wersu pierwszego zaczynają się tym samym wykrzyknikiem „o!”, a wers drugi i trzeci, podobnie jak pierwszy, zaczyna się bezpośrednio od samogłoski o, w jednym wypadku w połączeniu z j, w drugim zaś z t, i owe dwie kombinacje, którymi zaczynają się dwa węzłowe słowa całego wiersza: rzeczownik „ojczyzno” i czasownik „otworzę” — powtarzają się z wariacjami, tworząc dźwiękoobrazowe łańcuchy: ojczyzno — moja — moje — spokojny; ku tobie — otworzę — żywota. Każdy półwers zawiera...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Jakobson, Roman 1989. W poszukiwaniu istoty języka. Wybór pism. T. 1-2, Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.