quasi-absolut

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) „transcendentnego gwaranta”. Symbolicznie uśmiercając Boga, ogłasza się swoim własnym stwórcą. Jednakże uroczysta deklaracja śmierci Boga wytwarza pustkę, zapełnianą przez psychologiczne konstrukcje wyposażone w siłę quasi-absolutów. Stąd przemiana idei w ideologię, infantylna teatralność rozmaitych „izmów”, „ryty inicjacyjne” i „liturgie” głoszącej Ostatnie Słowo mody intelektualnej. Stąd wreszcie laicki politeizm - panteon swarliwych bogów chlebiających ludzkiej ułomności i ślących pociechę człowiekowi przeżywającemu absurdalność swojego istnienia. Historia, Postęp, Ewolucja, Rozum czy Dobrobyt służą w zasadzie Szczęściu człowieka, jednakże co do istoty Szczęścia i dróg doń wiodących toczą się wieczne spory. A gdy bogowie się kłócą, ludzie giną...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Dorosz, Krzysztof 1989. Maski Prometeusza. Eseje konserwatywne, Londyn : Aneks
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.