rewanżyk

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Trzej panowie siedzą nieporuszeni. Po pewnym czasie Ada opuszcza rękę z albumem Nic się z nią nie stało. Tylko i ona tatusiowi różki... Rewanżyk. No, no. medytuje Ślicznie, zmieniając barwę głosu na bardziej ponurą Ślicznie, po pewnym czasie z wściekłością Ślicznie! rzuca album na podłogę i wstaje zdecydowanie z kanapy To mnie chyba też wolno troszeczkę się puścić...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Karpowicz, Tymoteusz 1975. Dramaty zebrane, Wrocław etc. : ZNiO
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.