rococo

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Na ognisku smolne szczapy buchnęły topazowym ogniem — i popłynęła ku nam czerwono-złota gorąca struga — rzuciła bajeczny; świetlny czar zmartwychwstającej przeszłości na złote bramowanie krzeseł, na jasne hafty obić; z malowanych ścian tego istnego cudu osiemnastego stulecia, wystąpiły postacie rococo — w lekkich jasnych jedwabiach, w puchowo-białych perukach...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Srokowski, Mieczysław 1920. Kult ciała. Dziennik człowieka samotnego, wyd. nowe, Lwów ; Warszawa ; Kraków : Lektor [=reprint Spółki Wydawniczo-Księgarskiej w Warszawie, 1990]
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.