rozbujałość

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) nych afektów odpłacić wzajemnością. Laura rozmarzonego, ustawicznie ku błękitom rwącego się dzieciaka traktuje z góry i co słowo prawie zlewa zimną wodą rozsądku, wspominając o obowiązkach względem matki-wdowy, o pięknej przyszłości, talentach, zdolnościach. Ale próżny trud; Kordyan tak myślą zbłąkaną w błękity niebieskie się wpoił, tak cierpi na rozbujałość marzeń, taki mu brak mocy i wiary, że przybierając bajroniczną pozę, woła: ja nie mam wiary, Gdzie ludzie oddychają, ja oddech utracam...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Trzpis, Henryk 1909. Ze studyów nad Słowackim, Kraków : G. Gebethner i Sp.
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.