rozjęk

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) rzekę ciał i ciał i ciał. I tu trzyma się poetka blisko przewodnika swojego, ma w nim poddane tysiąc motywów grozy, ohydy, szpetoty. Idzie to wszystko w rozjękach, kłębiąc się i przelewając w tej ślepocie samolubnego strachu, który widzi sam siebie tylko i własną zatratę; prysły więzy wszystkie, jakie łączyły kiedybądź te widma, gdy były ludźmi, prysły w nich ostatnie szczątki człowieczeństwa, wszystko opadło, jest potworna nagość dusz, sromotniejsza od nagości przegniłych cielsk, strzępów opadłego mięsa na rozleciałych kościach. A jakby jeszcze nie dosyć było...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Dickstein-Wieleżyńska, Julja 1927. Konopnicka. Dzieje natchnień i myśli, Warszawa : Księgarnia K. Wojnara i S-ki
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.