rozkąszać

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Taka przenośnia — co rozumiał już dobrze twórca, a raczej oskarżyciel „Legendy Młodej Polski” — ma 'jednak pewne granice i określoną, nie przede wszystkim artystyczną, wytrzymałość: można wprawdzie mówić, a więc i dyskutować o moralności nie tylko jednostki, ale i grupy społecznej, można zatem „rozkąszać” i moralność literatów, i etykę literacką — natomiast sumienie, jego obecność lub brak, da się tylko rozpoznawać u konkretnych człowieczyoh indywiduów, u Przybosia zatem (w interesującym nas i przykładowym sensie) bądź u Jastruna, w .tym, .co pisarz głosi jako człowiek, tworzy jako artysta...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Więź - Więź (Warszawa)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownik

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.