rozmówca-antagonista

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Ów rozmówca-antagonista Gustawa to indywidualność bez porównania bogatsza i ciekawsza od starca z Romantyczności. Tamten żywił wobec nieszczęsnej Karusi jedynie gniewną pogardę, ten zaś jest pełen współczucia dla Pustelnika-Gustawa. O tamtym wiemy tyle tylko, że jest chłodnym racjonalistą, zadufanym w swoje „szkiełko i oko”, ten jest księdzem i raz po raz w polemice z Gustawem szermuje autorytetem i nauką Kościoła. Ale tak samo jak tamten starzec i on nie zna „prawd żywych”:...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Weintraub, Wiktor 1998. Poeta i prorok. Rzecz o profetyzmie Mickiewicza, Warszawa : Biblioteka Narodowa
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.