rozradzanie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) brem. Prześladując zło, Augustyn szuka grzechu przeważnie w dziedzinie płciowej i twierdzi, „że rozkosz płodzenia jest grzechem i że grzech pierworodny tłumaczy się właśnie płodzeniem jako rozradzaniem się naturae oitiatae“ (Hamack). Wskutek szerokiego omawiania tych spraw myśl gminy chrześcijańskiej została skierowana na rzeczy nieczyste, a wyobraźnia wiernych została głęboko zatruta. Przytym wcale niegłębokie jest to ujęcie zła, jest raczej płytkie. Nikt nie zawinił więcej nad Augustyna, że część manicheizmu przeniknęła do chrześcijaństwa i dotychczas jeszcze wływ na nie wywiera...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Eucken, Rudolf 1914. Wielcy myśliciele i ich poglądy na życie. Zagadnienie życia ludzkości w rozwoju dziejowym od Platona do naszych czasów, przeł. A. Zieleńczyk, Warszawa : Nakł. H. Lindenfelda
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.