rozsznurować

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) nomorskim wietrze. Ale tak się nie stało! Nastusia nie zdołała ukryć ogromnej radości, usłyszawszy milą jego przemowę. Dwie cienkie łezki potoczyły się z rzęsów, uśmiech mdlejącego rozczulenia rozsznurował usteczka^ złożyła rączki jak do modlitwy i rzekła: — O czyż podobna, aby taki dostojny pan zniżał się do prostej szlachcianki!...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Siemieński, Lucyan 1881. Dzieła. T. 7, Warszawa : Nakł. i Druk. J. Ungra
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.