rumienny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) rozłamną” (Br XXVIII 19); „rozpaczne moje serce” (M 1277); „bieg rozpędny” (War 582); „w rozpędnym ruchu” (M 1430); „takaś rumienna była” (Br LXXXI 736); „rusalny lud” (L I, I 660); „rusalne gody” (Leg VIII 17); rycerni (Br XXXVII 294, N II 19); „■rycerny głos” (Wes II 1245); „rzeszne gromady” (Leg VI 38); „rzeźny bój” (L II, I 523); „to powolny, to rzutny” (W I 31); „serene próby” (Lei II 232); „siermiężni wy” (W I 282); „powrósła slomne” (KI 1157); „sobótne ludne roje” (Br XIX 146); „pan stróżny księcia” (Lei I 216); „wybuchów strumiennym porywie” (W III 383); „ci sukmanni, ci prości” (Leg II 33); „chłopy sukmanne” (K LXXV); „świergotne czyże” (K LXXI); „świteźnych wód” (Leg VIII 69); „sybirne piaski żwirne” (K XLV); „kamienie tarasną zaporą zamkły grobowe sklepienia” (K XXIV); „tęczne kolory” (Lei I 174); „osóbka urodna” (Lei II 232); „w ustawnym żalu” (N VI 133); „w uwodne powiódłszy sienie” (W III 440); „smutna, matko, tym rozstaniem, ale weselna tajemnicą” (N III 228—229); „oręż twój władny” (A I 23); „władnym ruchem” (W III 64); „potrząsam władnym znakiem” (N I 34, 69); „tą jedną chwilą jestem władna” (Z II 269); „wbiegną wstydne” (Z II 267); „zrumieniony gniewem wstydnym” (A XVI 22); „wulkanny « 326 »...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Klemensiewicz, Zenon 1961. W kręgu języka literackiego i artystycznego, Warszawa : PWN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.