runić

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) s° finlando-ruskim. Wszystkie te podniesione ściany składają się ze skał dawnej formacji, dolina zaś między nimi leżąca, zawalona ziemiami przechodowymi, przysłana ziemią roślinną i gdzieniegdzie przysypana kamieniami runionymi, które z północnych brzegów Bałtyckiego Morza stoczyły się. Bieży środkiem przez tę dolinę kilka pomniejszych łańcuchów kredowych, łączących północny ląd z Karpatami...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Mickiewicz, Adam 1952a. Dzieła. Wydanie narodowe. T. 7. Pisma prozą. Cz. 3, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
imiesłówliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.