rymobaj

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) apologii jurnych winowajców, jaką każdy znawca epoki mógłby wygłosić. Uwertura do „Pana Jowialskiego“ odmalowałaby z pewnością tło polityczne i społeczne utworu: letarg folwarcznej i drobnej szlachty galicyjskiej, niszczonej ekonomicznie i moralnie iprzez okupanta i bałamuconej przezeń groteskowymi wprost surogatami przywilejów i swobód; serwilizm warstw wyższych, co do naszych czasów przetrwał; alla polacca sobiepaństwo i „zastaw się a postaw się“; mosterdziejską frazeologię i jowialne bajdurzenie w materiach tragicznie poważnych; czułostkowy, osiemnastowieczną sielanką zalatujący jeszcze stosunek intelektualistów ówczesnych do chłopa pańszczyźnianego, który glebae adscriptus, pod batem ekonomskim krwawym potem ziemię wydartą mu broczył i wrogo odnosił się do nieodpowiedzialnych haseł, co się z nieboszczyka Russa jeszcze wywodziły, potrącały nieco o socjalizm utopijny a padały z ust, zradykalizowanych już pod wpływem emisariuszów, synów szlacheckich, nieprzeczuwających katastrofy 46 roku i późniejszych; duby smalone miłomędrców krajowych, przez precieusy z dworków bezmyślnie szczebiotane, jednym tchem z wierszydłami również krajowego chowu rymobajów nuconymi pod wtór wiedeńskiego fortepiana lub gitary angielskiej — i dziwactwa oryginałów, maniaków, czy wręcz psychopatów, za dobrą monetę staropolskiego humoru lub szczeropolskiej krzepy brane...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
ŁódźT - Łódź Teatralna (Łódź)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.