różowo-smagły

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) zdroju w dolnej części miasta do domku Józefa4. Dwa razy dziennie, rano i wieczorem, chodziła Miriam na dół po wodę, a tak była silna, że kiedy wchodziła na górę, to na ostatnim, wierzchnim stopniu smukła jej pierś, już wyniosła, oddychała prawie spokojnie; a tak zręczna, że nie podtrzymywany dłonią, gliniany, pełen wody dzban na jej głowie* przykryty samodziałową z koziego runa niebieską chustą nie zachwiał się; a tak odważna, że nocą sama jedna na górze szukała w kłujących cierniach zabłąkanej owcy, nie bojąc się ani wilków, ani młodych pasterzy idumejskich, ani nawet rzymskiego żołnierza Pantera, rozpustnika i rozbójnika, postrachu wszystkich dziewcząt nazaretańskich — za całą broń mając ostry kij w dłoni i modlitwę w sercu 5 W różowo-smagłej, jak kwiat migdału o zmierzchu dnia wiosennego, dziecinnie krągłej jej twarzy, oczy były czarne jak noc, jasne jak gwiazdy, ogromne, jakby szeroko zdziwieniem rozwarte, jak u malutkich dzieci. Dobrzy ludzie patrzyli w nie jak w niebo, a źli — jak w otchłań...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Mereżkowski, Dymitr 1937. Jezus nieznany, przeł. J. Horzelski, Warszawa : Powszechna Spółka Wydawnicza „Płomień”
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.