samo-zrealizowany

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) cyzm Hegla jest optymistyczny. Jego esencje i Duchy są, niczym platońskie dusze, samo-poruszające się; są one samo-rozwijające się, lub też, używając bardziej modnych terminów — „wyłaniające się” oraz „samo-kreujące”. Napędzają się one w kierunku arystotelesowskiej „przyczyny celowej”, lub też, jak to ujmuje Hegel, w kierunku „samo-realizującej się i samo-zrealizowanej przyczyny finalnej w sobie”. Ta przyczyna finalna czyli koniec ewolucji esencji jest tym, co Hegel nazywa „Ideą absolutną’ lub też „Ideą”. (Ta Idea jest, jak nas informuje Hegel, dość skomplikowana: jest ona zarazem — Pięknem, Wiedzą i Praktyczną Działalnością, Zrozumieniem, Najwyższym Dobrem oraz Naukowo Kontemplowanym Wszechświatem. Ale naprawdę nie...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Heller, Michał, Michalik, Alicja, Życiński, Józef (red.) 1987. Filozofować w kontekście nauki, Kraków : Polskie Towarzystwo Teologiczne
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
imiesłówliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.