samooszukiwanie się

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Utwór ten wywołał wiele nieporozumień. I słusznie Autor bowiem przeciągnął w nim strunę anhlizy. Po szedł w dociekaniach swoich za daleko i, poszukują* „metodą” naukową prawdy, nietylko jej nie znalazł ale zagubił po drodze do niej nawet zdrowy sens. Roz prawił się jednak przy tej sposobności z poezją, jat nikt przed nim, uznał ją za samooszukiwanie się i kłam stwo, za jeden z wielkich bluff‘ów ludzkości, które maj* to do siebie, iż, mimo tkwiącego w nich bezsensu, trzy mają się przez tysiąclecia...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Dębicki, Zdzisław 1928. Portrety. Serja II, Warszawa etc. : Gebethner i Wolff
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedynczaforma zwrotna

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.