samopomniejszenie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) - nie przytaczam. Nie zatrzymywałbym się zresztą dłużej nad tym jednym zdaniem Miłosza, gdyby nie to, iż stanowi ono element przeświadczeń poety, idei o niekiedy niebagatelnych konsekwencjach pisarskich (które to konsekwencje zajmują mnie przede wszystkim, będzie jeszcze o nich mowa w dalszych partiach pracy). W szczególnie skrajnym przypadku, jakim jest sławny wiersz Do Lecha Wałęsy (napisany wprawdzie w marcu 1982 roku i nie włączony potem do żadnego tomu) dochodzi nawet do osobliwego a niepokojącego samopomniejszenia. Podaję ostatnią strofę: Nie wiem czy ma prawo, Lechu Wałęso Zwracać się do ciebie, kto wybrał obczyznę I odmawia myślenia co dzień o niewoli Choć rozumie, że myśleć powinien (DLW 69) Barańczak w swojej miejscami dość karkołomnej obronie tego wiersza powołuje się między innymi na ową strofę, twierdząc, iż tekst ten jest nade wszystko „wierszem o samym Miłoszu”, „wierszem-autoanalizą”8. Owszem, to prawda, ale wiersz dzięki temu nie zyskuje na wartości zbyt wiele...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kresy - Kresy (Lublin)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.