samoprzeżywanie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) 0 ile honor wiąże się bezpośrednio z samym istnieniem 1 działaniem człowieka, o tyle duma jest jakby jego osobowościowym odmierzeniem i bezpośrednio stanowi trzon osobistej postawy człowieka. Dumnym się nie bywa, a raczej się tylko czuje w wyniku pochodnego z honoru postępowania. Dlatego można by powiedzieć, że duma to samoprzeżywanie przez człowieka swego honoru. Człowiek jest dumny ze swego domu, swoich przyjaźni i koleżeństwa, dumny z miejsca swojej pracy, dumny z życia w społeczeństwie, do którego od urodzenia przynależy, poczuwa się z dumą do Polaka i komunisty, jeśli temu nieodłącznie towarzyszy niezachwiane poczucie honoru, który każe się szczycić tym, co on sobą człowiekowi daje i czym przyczynia się do wyróżnienia jego osobowości...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Legowicz, Jan 1980. Świadomość współuczestnictwa, Warszawa : KiW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.