samoredukcja

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Istnienie podmiotu stanowi rację wystarczającą dla wszystkiego, co podmiot ten wyraża. Istnienie to chwytać należy, zanim podda się ono prawidłom zgodności, a więc w całej jego niespójności albo lepiej w jego spójności pierwotnej, kiedy zasada sprzeczności nie zmusza jeszcze do samoredukcji i samokonstrukcji. Przeciwstawić jedności logicznej tę jedność pierwotną, jedność aż do absurdu — oto cel, ku któremu zmierzają dadaiści. Wiedzą oni dobrze, że sztuka jest synonimem sztuczności, triku, a więc także kombinacji, rezygnacji, przystosowania. Dlatego świadomie wyrzekają się dzieła. Śmiało wychodzą poza sztukę, na obszary, o których powiedzieć można tyle tylko, że jakość estetyczna tam się kończy...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Porębski, Mieczysław 1965. Granica współczesności. Ze studiów nad kształtowaniem się poglądów artystycznych XX wieku, Wrocław ; Warszawa ; Kraków : ZNiO
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.