samorozśmieszenie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) mechanicznym, trochę komicznym. W decydującym momencie, gdy już nerwy odmawiają posłuszeństwa, Jaś Dolski nuci falsetem jakąś piosenkę, którą zdołał zapamiętać: „Czemuś oczka zapłakała?” Sam sobie zdaje sprawę ze śmieszności tego środka. Ale właśnie samorozśmieszenie ułatwia zahamowanie wybuchów. Taka znajomość własnego temperamentu, umiejętność zapanowania nad nim — powinny budzić uznanie. I budzą je, nawet u arcykrytycznej, dowcipnej i obdarzonej poczuciem humoru Matyldy. Tym bardziej muszą imponować zakochanej Anieli...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Natanson, Wojciech 1981. Sekrety Fredrowskie, Warszawa : LSW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.