satyryczka

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Nie wierzy w czarownice; winszuje biskupowi Załuskiemu, że nakazał wielką surowość i ostrożność w ezgorcyzmach, mówiąc, że bardzo często księża egzorcyzmują ludzi chorych lub pijanych. Dalej jest bardzo rozsądna i trzeźwa, sądzi trafnie; mogłaby być satyryczką, gdyby miała dowcip, ale dowcipu wcale. Usposobienie zdaje się mieć pogodne i wesołe. Lubi nauki moralne, co chwila wpada w dygresye i rąbie prawdę każdemu, kto jej się nawinie; ale w tych kazaniach nie znać goryczy, ani złości. Prawda, że nie znać także przeję...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Tarnowski, Stanisław 1903. Historya literatury polskiej. T. 1-3, wyd. drugie, przejrz. i dopełn., Warszawa : Słowo
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.