schropowacieć

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) — Serdeńko moje, gdybaniem daleko nie zajedziemy! — głos jego schropowaciał i oczy nabrały złego blasku, gdy mówił głucho: — Ja ich pamiętam, faszystów oenerowskich* z pałką i żyletką. Grozili mi pięścią na ulicy, gdy musiałem chodzić pod eskortą!!...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kobyliński, Szymon 1982. Zbrojny pies czyli zestaw plotek, Kraków : Wyd. Literackie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.