sielanka-panegiryk

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) 290 LITERATURA POLSKA gatunku” (199), jest to bowiem banalna refleksja nad charakterem i wymową sielanek wydrukowanych w zbiorze z r. 1770 (Wergiliusza, Szymonowicza i in.). — W tymże wierszu poeta nie odcinał się bynajmniej od „sielanki-panegiryku” (81), ale po prostu od „wymuszonej” i fałszywej poezji panegirycznej. — Parafrazując Życzenie Gessnera, Naruszewicz nie dlatego zamienił Klopstocka i Bodmera na Wergiliusza i Horacego, że „nie znał” tych poetów niemieckich (108), ale dlatego, że dla polskiego czytelnika byłyby to jedynie puste imiona. — Autor ma całkowicie słusz...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
RLit - Rocznik Literacki (Warszawa)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.