skakun

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Mańcia, Antoniowa żona, rozparta wygodnie na wiązce siana okrytej derką trzymała obok siebie dwóch pyzatych chłopców. Obłok kurzu przesłonił na chwilę przejeżdżający samochód. Koń drgnął i skoczył w bok. Antoni ściągnął lejce: — Ech, ty skakun! Nie bojsia!...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Bohdanowiczowa, Zofia 1960. Gwiazdy i kamienie. Powieść, Londyn : Veritas
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.