sonorny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Zwarte bezdźwięczne tak samo się zachowują względem następujących i, v i wreszcie pełnogłosek jak wobec sonornych. To zmusza do wniosku, że obok w całości dźwięcznych v, i, i pełnogłosek, muszą być odmianki częściowo bezdźwięczne, a więc: Zv(fv), -i, wreszcie Za, Ze, U i t. d. Odmianki te mają jeszcze mniejszy stopień samodzielnego bytu psychicznego, niż odpowiednie im sonorne, usamodzielniające się w pomyślnych warunkach, por. np...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Rudnicki, Mikołaj 1912. Studya psychofonetyczne. I. Assymilacya, Kraków : Nakł. AU
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.