specjalista-węglarz

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) w tzw. mielerzach — kopcach porąbanego na polana drewna przykrytych darnią i gliną lub chrustem i piaskiem, przy minimalnym dostępie powietrza, przez 2—3 doby; zajmowali się nim na ogół specjaliści-węglarze (wzmiankowani już w XII w.), działający jako niezależni rzemieślnicy we wsiach położonych w lasach bądź jako najemni pracownicy kuźnic i hut szkła; wyjątkowo tylko pracę tę wykonywali chłopi poddani, wykorzystywani natomiast na ogół do przygotowywania wielkich ilości niezbędnego drewna...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Mączak, Antoni (red.) 1981. Encyklopedia historii gospodarczej Polski do 1945 roku. T. 1-2, Warszawa : Wiedza Powszechna
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.