starochłopski

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Brązowy i suchy jak wiór, i na znak uszanowania dla gości — z kapeluszem w ręku, opowiadał zwiedzającym historię zamku. Dwa wiechetki szpakowatych wąsów drgały mu w rytm mazurzącej i przechemej mowy, w której jak mucha w bursztynie skostniało parę staropolskich i starochłopskich zwrotów. Słyszałem piąte przez dziesiąte i kiedy skończył i pozbierawszy datki, nałożył z powrotem kapelusz z kitką, postąpiłem krok naprzód...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Promiński, Marian 1958. Atrament i krew, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.