strand

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Szampunka stanęła burtą do fali, przechylała się niebezpiecznie, grzmiała pod ciosami wodozwałów, trzeszczała i biła konwulsyjnie dnem o kamienie strandu. Chóralne zawodzące „ijja-ijja“ brzmi strachem i nadludzkim wysiłkiem, kadłuby ludzkie taplają się w rozkołysanej wodzie, przerzucają liny, krzyczą szeroko otwartymi ustami. Sujfun gwizdał swoje, o ton wyżej, jeszcze o ton wyżej, przenikliwy, lodowaty, śnieżny...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Saliński, Stanisław Maria 1962. Anna z kamienia, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.