strusiec

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) ugruntowania powszechnej wolności. Ta mieszanina powagi i komiki wyrażona została jędrną polszczyzną, której rozmaite szeregi leksykalne barwnie się przewijają i zaplatają: potoczność (z wyrazami takimi jak „gramolić się“ i „ksyknąć“), gwarowa nowogródczyzna (z „głębinią“ i „butlem“), zarówno jak pompatyczność z natchnienia Trembeckiego (reprezentowana przez „struśca“, „bożców“, „słupiec“, „bodce“, „zmęt“, „kośmy“ [zamiast kosmyków], „przyklask“, „żywiołki“, „szkliska“, „zatop“ itp.). A rozmaitości szeregów leksykalnych towarzyszy i rozmaitość układów składniowych — od naturalności niezupełnie skoordynowanego początku aż do długich rozwiniętych okresów, wypełnionych kunsztem retoryki, obfitującej w przestawnie (w rodzaju „swoich mimo straży“), konstrukcje łacińskie („rządzący poczynione własną dłonią brzegi“ etc.), a nade...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
PamL - Pamiętnik Literacki (Lwów / Wro­cław)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.