strwonienie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) jakby złemu zapobiec. Idzie przedewszystkiem o to, aby nie jednostkom czulszym, ale ogółowi piszących i czytających poruszyć sumienie językowe, przedstawić ogrom krzywdy, jaka się dzieje językowi naszych dziadów i pradziadów, językowi naszych wielkich wieszczów i pisarzy, a z drugiej strony przedstawić tę straszną odpowiedzialność za strwonienie skarbu w obec naszych następców...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Zawiliński, Roman 1919. Nasz język ojczysty w przeszłości i teraźniejszości, Kraków : Księgarnia G. Gebethnera i Sp.
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.