stychomytia

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) skiego” oratio obliqua. Ale tó nie jest to samo, co partie dialogowe w dramacie, lub nawet w powieści; w dramacie imiona osób, wymieniane przed każdą kwestią, nie są właściwie integralną częścią utworu, obchodzą głównie reżysera; w powieści imiona w ogóle nie są wymieniane; tu zaś — jakby je ktoś wykrzykiwał w toku opowiadania anegdoty, a przecież opowiadacz anegdoty — to autor i reżyser czy nawet conferencier w jednej osobie. Powyżej zaś mamy już całkiem po prostu „autorskie” oratio obliqua, dające autorowi swobodę, z której tak korzysta, by drogą selekcji tok stychomytii przyśpieszyć, jej soczystość spotęgować, iżby całość wypadła efektowniej i chciało by się powiedzieć — „śmiszniej”...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Budzyk, Kazimierz (red.) 1946. Stylistyka teo­retyczna w Polsce, Warszawa : Książka
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.