stylizatorstwo

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Dla artystów epoki modernizmu, jak Marcel Schwob, stylizujący w „Żywotach urojonych44 cacka literatury historycznej, wzorowane na pełnych drobnych klejnocików, turkusów, ametystów, złoceń obrazach Gustawa Moreau, którymi tak się zachwycał Ignacy Matuszewski — dla tych znowu przeszłość była lepsza, bo przynajmniej barwna, a teraźniejszość i życie zasadniczo liche. Wszystkich tych artystów cechują: koncepcja antyrealistyczna, stylizatorstwo — jako znamiona formalne; kult sztuki „czystej44 i bezwzględnego piękna, relatywizm, powątpiewanie o ludzkości, pesymizm — jako ideologia. W ich sztuce historia odżywa, ale nikomu i niczemu służyć nie chce...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kałużyński, Zygmunt 1953. Podróż na Zachód. Szkice, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.