surowieć

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Owe liliowe * mroki, owe w kamieniu na płaskorzeźbach ryte, zwijające się dymy, owe ok v kształcie niespotykanym nigdzie — oto było ujście dla gustów tonącej w ^osycie warstwy, gdzie wszystko, co było niezbędne, wydawało się już stworzone, a miejsce w twórczości zostawało tylko dla rzeczy zbędnych, „niepraktycznych“, „nieludzkich“, czy „nadludzkich“. I Podkowińskiego „Muzyka nocą“ i Malczewskiego pręgowane południce i Wyspiańskiego surowiejące witraże miały wspólne społeczne tło. Bez mieszczucha owi twórcy ' nie mieliby pola do popisu, ani malowane przez nich skrajnie uduchowione lub skrajnie zmaterializowane damy. Bo mieszczuch był masochistą. Mieszczuch żądał, aby weń szturmowano jak za romantyzmu, aby go drażniono jak za secesji. To dawało mu taką podnietę do życia jak np. „O cześć wam panowie,...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Twórczość - Twórczość (Kraków / War­­­­­sza­wa)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.