surrealistyczno-monumentalny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Należy też wymienić Andrzeja Sadowskiego, szczególnie jego Prometeusza, surrealistyczno-monumentalnego, ciekawego fakturalnie; co prawda bez powodzenia u publiczności — czy to wina sztuki, inscenizacji czy publiczności nie skorej do trudniejszych propozycji? Tendencje surrealistyczne bardzo wyraźne są w scenografiach Liliany Jankowskiej (W małym dworku, Ofiary obowiązku) — Witkiewicz, Ionesco takiej stylistyce sprzyjali...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kaszyński, Stanisław (red.) 1983. Teatr Nowy w Łodzi 1949-1979, Łódź : Wyd. Łódzkie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a tergo