suwerennie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Syna swego na ten świat w ludzkiej postaci. Wcielenie Boga, przyjęcie przez Niego ludzkiej natury, nie tylko ma swoją wagę dla nas w tym fakcie, że pobyt Objawiającego się Boga przedłużył się jak nigdy dotąd w historii, że „przejście” Jego trwało trzydzieści lat, stwarzając nowe perspektywy nie tylko dla spotkań, realnych dotknięć, czy porozumienia, ale przez to wejście w świat „Chrystus, który sam jest człowiekiem” (1 Tym 2 5) zjednoczył w sobie całą ludzkość — zjednoczył, to znaczy z jednej strony stał się pośrednikiem występującym suwerennie wszczynając pakt pojednania i udzielając równocześnie jego realizacji pieczęci boskiej, z drugiej zaś strony stając w środku braci, jak jeden z nich, podobny „pod każdym względem — z wyjątkiem grzechu” (Żyd 4 15), stał się „dla nas Grzechem, abyśmy w nim zyskali usprawiedliwienie od Boga” (2 Kor 5 21). Przez usprawiedliwienie rozu...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Znak - Znak (Kraków)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przysłówek

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.