sybiracki

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Rodzina Anieli mieszkała w suterenie. Blaszany szyldzik, przybity do muru, wisiał między oknem a sienią; dużymi literami — Szewc,’ drobnymi — Jan Szemborek. Z sieni schodziło się w dół po kilku płytkich, wygniecionych stopniach. Szewc, nucący przy warsztacie sybiracką piosenkę, miał komiczną twarz z niewyrośniętym noskiem, pokarbowaną we wszystkich kierunkach, jakby to była nie twarz, ale zgrabiała ręka. Wściekły był na córkę i nie krępował się przed Albinem...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Ważyk, Adam 1956. Mity rodzinne, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.