syn-pomocnik

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) i trzeba było zaraz go podkuć, żeby nie ochromał. Przejechali obok drewnianej cerkwi, zasypanej śniegiem, gdy strzelił im prosto w oczy żar z przydrożnej kuźni. Podróżny, cały okutany w futro, patrzył teraz, jak kowal, Herkules słowiański z płową brodą, wraz z synem-pomocnikiem wykuwał podkowę, w iskrach ognistych, widny do brzucha, w fartuchu, niby centaur odłączony od swej końskiej połowy. Rumak wyprzężony rżał cicho, objawiając w ten sposób trwogę przed ogniem i zadowolenie z ciepła...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Jastrun, Mieczysław 1952. Mickiewicz, wyd. 5, Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.