szatera

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) tej niegdyś stolicy udzielnego księztwa. Lecz minąwszy Inowrocław, najgłówniejsze miasto w Kujawach, droga staje się na zabój nudną: zboże nikłe, zieloność rzadka— istna Sahara; gdzie spojrzysz, piaski i lasy sosnowe, a raczej karłowate krzaki. Pocieszałem się nadzieją, że przynajmniej Gniewków wynagrodzi mi uprzykrzoną drogę; ale otoż i ów gród książęcy: lichych kilkadziesiąt szater żydowskich i wszystko! A gdzież dawny zamek? gdzie ruiny? Pokazano mi jakby wał jakiś wysoki, na którego...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Siemieński, Lucyan 1881. Dzieła. T. 7, Warszawa : Nakł. i Druk. J. Ungra
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.