szczelinówka

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Głoskę j określa autor jako średniojęzykową dźwięczną szczelinówkę i w tablicy głosek (str. 17) umieszcza ją w tej samej rubryce co i £. Klasyfikacja ta, słuszna całkowicie dla niemieckiego j, w zastosowaniu do polskiego wydaje mi się o tyle niedokładna, że przy naszem j nie słyszymy szmeru, charakterystycznego dla spółgłosek szczelinowych, na krzywych zaś fal głosowych, uzyskanych przy zastosowaniu kimografu, występują przy polskiem j bardzo wyraźne i o dużej amplitudzie drgania tego typu, co przy samogłoskach, stąd też często powstaje trudność przy rozgraniczaniu j od sąsiadujących z niem samogłosek. Biorąc pod uwagę powyższe względy, słuszniej...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Polonista - Polonista (Warszawa)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.