sześćdziesięciolatek

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) tyczne. Chcą stać się dorośli i autentyczni. Zazdroszczą dorosłym, „przedwojennym” ludziom pewnej równowagi wewnętrznej, nabytej latami doświadczeń (także doświadczeń zbiorowych). Nie wchodzę w to, na ile literatura tworzona przez pięćdziesięcio-i sześćdziesięciolatków posiada ową równowagę. Oni zazdroszczą raczej pewnych wzorców osobowych, które stać się mogą wzorcami dla ich osobowości i dla ich sztuki. Tram spotyka swoją dawną nauczycielkę: „Łacinniczka, wysoka, koścista, mrucząca, mądra. Musiałem...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Znak - Znak (Kraków)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.