szlachcic-pieczeniarz

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) konfederacji radomskiej, ale na sejmie 1766 r., jeśli wśród posłów trafiali się jacyś „Ceremońscy”, to w każdym razie szli oni karnie pod batutą Czartoryskich i króla i głosowali na komendę, a wśród kilku zaledwie posłów, których opozycja zdołała wprowadzić na ów sejm, główną rolę grał Michał Wielhorski, jedynie pojęciami polityczno-ustrojowymi przynależny do sarmatyzmu, a obyczajem i kulturą całkowicie zachodnioeuropejski. Wprowadzenie postaci szlachcica-pieczeniarza w Natrętach Bielawskiego miało, jak przypuszcza autor, oburzyć magnatów i stanowiło „przemyślane uderzenie polityki królewskiej w podporę anarchii szlacheckiej” (s. 178)...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
RWarsz - Rocznik Warszawski (Warszawa)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.