sztort

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) i nast. F. Siarczyńskiego Obraz wieku panowania Zygmunta III, t. II (Poznań 1858), s. 196. W rękopisie nr 299 biblioteki Baworowskich znajdujemy Leges summariae albo uniwersarz poborowy na utrą- i rzeczy niepotrzebne... 1600, będące parodią ustaw. Na s. 502 czytamy: „Pan, który muzykę chowa, powinień dać poboru na rok 60, bo lepiej na to mieysce puszkarze chować. Od regału złotych 10, od instrumentu zł. 6, od puzana złoty 1, od skrzypiec zł. 2, od sztortu co beczy zł. 5, od cytry groszy 10, od lutnie gr. 20. Dudę wolno będzie chować, chociaż zje za dwoie psów, a wypiie za dziesięć wołów, bo mniejszym go mytem odprawi niż organistę, bo dudy nie tak drogie, gdy kozieł po śmierci wrzeszczy, a woźnica go drażni“...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Chybiński, Adolf 1961. Z pism. T. 2. O polskiej muzyce ludowej. Wybór prac etnograficznych, Warszawa : PWM
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.