sztywlet

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Człowiek, który przed nim siedział i nieśmiało rozglądał się po pokoju, był tylko z rysów podobny do dawnego kolegi, i to w taki sposób, jak odległy przodek do swego prawnuka. Nogi, obute w staroświeckie „sztywlety" z odwiecznym kurzem w załomach skóry, leżały płasko i martwo na dywanie i nikt by się nie domyślił, że kiedyś można było z ich pomocą przeskoczyć mur ogrodu Botanicznego. A Grodzicki widział je właśnie w tym skoku i słyszał swój głos: „Połamiesz nogi, wariacie!“ Ale wychyliwszy się poza mur, na którym siedział, zobaczył...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Parandowski, Jan 1955. Pisma wybrane, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.