szuwar

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) natury jeszcze do czasów dzisiejszych. Patrzmy: Malutki kościółek lub kapliczka, że ledwo czwartą część parafian obejmie, stoi ocieniony staremi lipy lub wiązy, a trzy części ludu słuchają nabożeństwa na dworze; ołtarz od dołu do góry ustrojony gałęźmi bzów, kalin, jarzębin, głogów i róźnobarwnemi wieńcami kwiatów; podłoga i wszystkie ścieżki wysypane szuwarem, czyli tatarskiem zielem; na Boże Ciało święcą wianuszki rozchodniku, które mają strzedz od burz i piorunów; na Najświętszą Pannę Zielną całemi snopami przynosi lud kwiaty i zioła, poświęca je i daje dla bydła; wigilię Bożego Narodzenia pożywa na sianku, w towarzystwie czterech snopów zbożnych, ustawionych w rogach izby, a w Nowy Rok ziarno rzucać ci przychodzi pod nogi. Każda uroczystość kościelna, każde...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Siemieński, Lucyan 1881. Dzieła. T. 7, Warszawa : Nakł. i Druk. J. Ungra
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.