słuchacz-interpelator

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Dr Grossman zaproponował mi, aby podnieść moje morale, abym — nie mogąc pisać — zapisał swoje memuary na magnetofonie. Miłosz zaofiarował się być słuchaczem-interpelatorem. Odbyliśmy łącznie 39 seansów półtoragodzinnych, materiał niespełna 2000-stronicowy, niestety tylko do 1943, który to rok był przecież najważniejszym, bohaterskim rokiem mego życia — bunt przeciw przemocy sowieckiej, zbuntowanie posiołka w okresie przymusowej paszportyzacji, siedzenie z elitą bandycką, którzy mieli mnie katowaniem zmusić do zgody, a stali się od razu moimi protektorami, itd...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Wat, Aleksander 1990. Dziennik bez samogłosek, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.