słuchacz-symbolista

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) nie jestem poetą symbolicznym...” „O symbolizmie — powiada Iwanow — można mówić jedynie badając utwór w jego ustosunkowaniu zarówno do podmiotu przyjmującego, jak i do podmiotu tworzącego (...) a więc nas, symbolistów, nie ma, jeśli nie ma słuchaczy-symbolistów. Albowiem symbolizm nie jest jedynie twórczym działaniem, ale również twórczym współdziałaniem, nie tylko artystyczną obiektywizacją tworzącego podmiotu, ale i twórczą subiektywizacją obiektu działania artystycznego.”...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Pollak, Seweryn 1971. Srebrny wiek i później. Szkice o literaturze rosyjskiej, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.